Activatie van de Vloeiweide op 3 oktober 2019

Op pad …

In de middag van 3 oktober 2019 stap ik op de fiets gestapt voor activatie van de Vloeiweide. Met een uitschuifbare 10m glasfibermast aan de fiets geknoopt en in de fietstassen de overige spullen ga ik op pad. Ik had me voorgenomen om dit te doen als het weer niet al te onbestendig zou zijn maar het pakt toch wat anders uit. Van die regen waar je kletsnat van wordt, zeker onder de bomen. Waarom dan toch vertrokken?

Wel, in de vroege ochtend van 4 oktober 1944 overviel het Duitse leger de woning van boswachter Neefs gelegen in het natuurgebied de Vloeiweide. Er was door verzetsstrijders van de “Ordedienst” een radiopost ingericht die contact onderhield met de geallieerden. Deze radiopost werd bemand door marconisten en radioamateurs waaronder Henk Touw, de oudere broer van Leo, PA3CAE (SK). Er sneuvelden acht personen waaronder de echtgenote van de boswachter en drie van zijn kinderen. Die verschuilden zich in de kelder van de woning voor het vuurgevecht maar het huis kwam in brand te staan.

Doel

Uit eerbetoon aan deze radiogroep wil ik 75 jaar na dato opnieuw een hoogfrequent radiosignaal in de lucht zetten vanaf deze locatie. Daarnaast was het gisteren de laatste dag dat -75 jaar terug- die radiopost nog actief was en áls ik iets wilde doen dan was gisteren een mooi moment, vond ik. Het is beladen grondgebied en ’t doet op de een of andere manier iets met me, naast dat het er heerlijk stil is. Als ik er arriveer zijn schoolkinderen het monument aan het schoonmaken. Het is daar gerealiseerd op de funderingen van de oude woning. Zondag 6 oktober 2019 is er een (jaarlijkse) herdenking die vooraf gegaan wordt door een stille tocht vanuit Rijsbergen. Wie meer wil weten over het drama dat zich op de Vloeiweide heeft afgespeeld, is deze Wikipedia pagina een goed begin.

Radio setup

Naast de boswachterswoning stond in 1944 een hoge antennemast. Ongeveer op die locatie heb ik voor de activatie van de Vloeiweide ook mijn antenne opgezet. De glasfiber mast komt, met kleine spanbandjes vastgezet, aan een houten paal van de afrastering. De 40/20/10m endfed antennedraad er enkele slagen omheen en het laatste deel licht slopend afgespannen naar een afgebroken boomstronk. Mijn fiets staat tegen een afsluitboom omdat de toegang tot het natuurgebied verderop verboden is. De bagagedrager dient als tafeltje voor de QCX40 of de (nagebouwde) Norcal20 transceivertjes en CW paddle, externe K1EL keyer op het fietszadel. Aangezien het steeds licht regent heb ik er een paraplu boven gekunsteld met een lijmklem aan het zadel. Gelukkig staat er nauwelijks wind dus blijft die constructie wel staan.

QSO’s

Ironisch genoeg is de eerste verbinding, op 40m met een Duits station, DL1GZW, Hans uit Meerane. Daarna meldt zich DK4YB, Günther uit de omgeving van München en vervolgens blijft het heel lang stil. Lange tijd CQ gegeven maar zonder resultaat. Een poging om op 20m iets te doen loopt op niks uit, die band is te stil, zeker voor QRP signaaltjes. Dan maar terug naar 40m. Inmiddels heeft ZK3A (Tokelau Islands DXpedition) zich genesteld op 7.023 MHz om daar split te werken. Ai … het is gedaan met de World Wide Flora & Fauna frequentie op 7.024 MHz. Eén kakofonie van aanroepende stations waar mijn QRP signaaltje volledig in wegvalt natuurlijk. Daarom maar even contact zoeken (Whatsapp) met Jan-Willem, 5Q7DX en Maarten, OV2T die op vakantie-expeditie zijn in OZ. Dat lukt gelukkig wel met harde radiosignalen uit Denemarken!

Uiteindelijk tref ik de Pool SP3DGV, Genek die op 7.030 MHz aan het roepen was. Met hem heb ik een aardig QSO, temeer omdat het de 1e Poolse Pantzer Divisie was die eind oktober 1944 Breda en omgeving bevrijdde. De laatste verbinding voordat ik weer naar huis ga is met de Zweed SM7CBS, Tore op Öland. Dat blijkt een 2-weg QRP QSO te zijn met allebei circa 5W output. Ofschoon het aantal verbindingen lager ligt dan verwacht, heb ik toch een goed gevoel over mijn activatie van de Vloeiweide. De fietsrit naar huis verloopt zonder regen, de lucht is tijdelijk opgeklaard. Zondag ga ik naar de herdenking.

Carel – PA0CMU